Japanski banjowc
Japanski banjowc (Cucurbita moschata) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Rosidy Eurosidy I | |
rjad: | (Cucurbitales) |
swójba: | Banjowcowe rostliny (Cucurbitaceae) |
ród: | Banjowc[1] (Cucurbita) |
družina: | Japanski banjowc |
wědomostne mjeno | |
Cucurbita moschata | |
(Duchesne ex Lam.) Duchesne ex Poir. | |
Japanski banjowc (Cucurbita moschata) je rostlina ze swójby banjowcowych rostlinow (Cucurbitaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Japanski banjowc je jednolětna, zelišćowa rostlina, kotraž lězo rosće a dołhosć wot hač do 6 metrow docpěwa. Cyła rostlina je lochko hač husto kosmata. Wurostkowe wóski su lochko hranite.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łopjenowe stołpiki su 30 centimetrow abo dlěše. Łopjenca je šěroko owalnje-wutrobojta hač nimale kruhojta a (20 hač 25) x (25 hač 30) centimetrow wulka a je běło dypkowana. Wona je lochko lapata z tři hač pjeć owalnymi hač třiróžkatymi lapami. Łopjenowa kroma je zubato-rězana.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Japanski banjowc je jednodomny rozdźělnjeno-splažny . Kćenja steja po jednym w łopjenowych rozporach. Muske kćenja maja 16 hač 18 centimetrow dołhi kćenjowy stołpik, jara krótki keluch a su šěroko zwónčkojte hač škličkojte. Króna je pjeć hač 13,5 centimetrow dołha, krónowe kónčki hač do třećiny krónowu dołhosć maja.
Žónske kćenja maja tołsty, tři hač wósom centimetrow dołhi kćenjowy stołpik. Płódnik je kulowaty, jejoformowy, cylindriski, krušwojty abo kehelojty. Keluch je jara małki. Jich pěstka njese tři lapate plěški.
Płody
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Płody su po formje a barbje jara wariabilne pancerowe jahody, mjeztym forma zwjetša formje płódnika wotpowěduje. Powjerch je hładki abo z rjapikami wobsadźeny, rědko brodawkojty abo zornaty. Barba je jasno- hač ćěmnozelena, jednobarbiće zelena abo z kremobarbitymi blečkami, abo cyło běła. Skora je tołsta, mjechka a dźeržomny. Płodowe mjaso je jasno- hač jaskrawje oranžojte hač zelenkojte. Słód je lochko hač jara słódki, mjaso je mjechke a w cyłku nic nićojte. Mnoholičbne symjenja su owalne hač eliptiske, (8 hač 21) x (5 hač 11) milimetrow wulke a maja nažółć-běły powjerch.
Rozeznawanje wot druhich banjowcow
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wot druhich kultiwowanych banjowcow hodźi so japanski banjowc přez slědowace znamjenja rozeznawać: Płodowy stołpik ja twjerdy, ma kulojte hrany a so na płodowej nasadźe sylnje rozšěrjuje. Wurostkowa wóska je twjerda a je hładko žłobikowana. Łopjena su nimale kulojte hač lochko lapate a mjechke. Symjenja su běłe hač brune, powjerch hładki hač lochko hruby, kroma je jasnje zwjetša zubičkaty a ćěmniša.[2]
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 36.
- ↑ R. W. Robinson, D. S. Decker-Walters: Cucurbits. CAB International, Wallingford 1997, S. 75. ISBN 0-85199-133-5
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)